داربست بندی یکی از آن کارهایی است که به دقت زیادی نیاز دارد و باید در انجام آن حوصله به خرج داد. یکی از مهم‌ترین کارها در داربست بندی، اطمینان از محکم بودن پایه‌ها است.
قسمت زیرین پایه‌های عمودی باید محکم باشد تا پایه‌ها بتوانند وزن کلی این سازه‌ی فلزی و افراد روی آن را تحمل کنند. چنانچه داربست را روی سطوح محکمی مثل آسفالت یا بتن سوار می‌کنید، نیازی به زیرسازی ندارید؛ اما در صورت اجرای داربست روی سطوح شنی و ماسه‌ای، باید از زیرسازی‌های چوبی برای حفظ استحکام استفاده کنید. استفاده از الوارهای چوبی آماده برای این منظور، کار رایجی است.
برای اجرای داربست فلزی از لوله‌های فولادی استفاده می‌شود. این لوله‌ها به لوله‌ی ۵ سانتی‌متری معروف هستند و رایج‌ترین نوع لوله برای داربست به شمار می‌آیند.
لوله‌های فولادی در متراژهای متفاوتی قابل تهیه هستند که در میان آنها، لوله ۶ متری و ۱ متری بیشتر از سایر موارد استفاده می‌شود. معمولا در طول از لوله ۶ متری استفاده می‌شود و برای مصارف دیگر (عمق، اجرای راه‌پله‌ی موقت و …) از لوله ۱ متری استفاده می‌کنند.
ممکن است به لوله‌هایی به جز اینها نیاز پیدا کنید که در آن صورت، می‌توانید از لوله‌ی فولادی ۲ و ۳ متری بهره بگیرید. دو مورد آخر نسبت به دو مورد اول، فراوانی کمتری دارند و تنها در موارد خاص از آنها استفاده می‌شود.
