۱٫ هر بخشی از جایگاه کار یا محل کاری که بلندی آن بیش از ۲ متر است و امکان دارد کارکنان از روی آن سقوط نمایند ، بایستی دارای تمهیدات ایمنی با شرایط زیر باشند :
× حفاظ از جنس مرغوب و مناسب و دارای استحکام کافی
× نرده بالایی به ارتفاع یک الی ۱۵/۱ متر بالای سطح جایگاه
× نرده میانی بین سطح جایگاه و نرده بالایی در ارتفاع نیم متر الی ۶۵ سانتیمتر
× برای جلوگیری از سُر خوردن افراد و افتادن ابزار کار و مصالح از روی جایگاه ، پاخوری در لبه باز جایگاه به ارتفاع ۱۵ سانتیمتر نصب گردد.
۲٫ حفاظ‌های نرده ای و پاخوری های لبه جایگاه داربست ، باید در سمت داخلی ستونهای عمودی مهار شوند.
۳٫ نرده ها ، پاخورها و وسایل دیگر حفاظتی که در جایگاه داربست بکار رفته اند ، نباید از جای خود برداشته شوند مگر در زمانی و در حدی که برای ورود اشخاص و ابزار ، لازم باشد.
۴٫ جایگاههای داربست های معلق باید از هر طرف دارای حفاظ نرده ای و پاخور باشند اما اگر کار طوری باشد که نتوان حفاظ بلندتری برقرار کرد ، نیازی نیست که بلندی حفاظ طرف دیوار بیش از ۷۰ سانتیمتر باشد.
۵٫ اگر کارگران روی سکو یا جایگاه بطور نشسته کار می کنند ، گذاردن حفاظ و پاخور سوی دیوار الزامی نیست ولی در این حالت جایگاه بایستی دارای طناب، کابل یا زنجیرهایی باشد تا برای کارگران بصورت دستگیره محکمی باشند و در زمان سُر خوردن کارگر ، قابل گرفتن باشند.
۶٫ فاصله بین جایگاه و دیوار یا وسیله مورد کار باید تا حد امکان کم باشد. مگر هنگامی که کارگران روی سکو بطور نشسته کار میکنند.
