داربست یک سازه موقتی است که به منظور تقویت سازه اصلی نصب می‌شود. علاوه بر این، کارگران ساختمانی از آن به‌عنوان یک بستر برای انجام عملیات ساختمانی استفاده می‌کنند.
در ساختمانهای با ارتفاع کم و در قسمت های داخلی، از داربست های کوتاه وسبک استفاده می کنند. معمولا در این مورد دو عدد بشکه و یک یا دو تخته زیر پا قرار می دهند. این کار اصولی و ایمن نیست بخصوص مواقعی که از بشکه به صورت خوابیده استفاده شود زیرا چرخش ناگهانی بشکه، احتمال سقوط کارگر را به دنبال خواهد داشت. با دو عدد نردبان دوطرفه و تخته زیرپایی، داربستی موقت برای کارهای سبک می سازند. قرار دادن ظرف ملات، مصالح سنگین مانند اجر، بلوک، … بر روی این داربست مجاز نیست. حداکثر ارتفاع مجاز این گونه داربست ها ۳ متر خواهد بود. تعمیرکاران و نقاشان می توانند برای کارهای موضعی، از داربست های چهارپایه ای فلزی چرخدار ( سکوی کار متحرک ) استفاده کنند
